04.03.2013, Ivo Schot

Gewoon kip

Laatst had ik een discussie met een goede vriend van mij over duurzaam consumeren. Het gesprek was aangewakkerd door een item over de plofkip op televisie. ‘Biologische kip is echt twee keer zo duur als gewone kip’, zei hij tegen mij. Ik probeerde hem tevergeefs uit te leggen dat er een groot verschil is tussen de prijs in de supermarkt en de ‘echte’ prijs van een product. 
Het is nu al jaren bekend dat ontelbaar veel producten kosten met zich meebrengen die niet worden doorberekend aan de consument. We laten op deze manier de volgende generaties en de allerarmsten van de wereld uiteindelijk opdraaien voor deze schade.
Toch zijn deze kosten allesbehalve transparant. Het is in de supermarkt niet meteen duidelijk waar al je producten vandaan komen, wat voor reis ze hebben afgelegd en door hoeveel mensenhanden ze zijn heen gegaan voordat ze op jouw bord zijn beland. Zo zijn bijvoorbeeld allerlei seizoensgebonden etenswaren in de supermarkt het hele jaar beschikbaar. Een lekkerbekje is vaak gevuld met verschillende soorten vissen afkomstig van over de hele wereld. Daarnaast is het vaak moeilijk om verschil te zien tussen de slechte en de betere keuze. Zo herken je een plofkip eigenlijk alleen aan de prijs. Want ja, het is de goedkoopste kip in de schappen. 
Hier ligt dan ook de kern van het probleem. We hebben geen idee meer wat voedsel inhoudt. Er mogen dan wel allemaal mooie keurlabels zijn die ons garanderen dat iets biologisch is, maar het maakt het hele verhaal niet overzichtelijker. Zo weet ik van veel soorten fruit niet meer uit welk seizoen ze komen. Ik hoorde ook laatst dat er mensen zijn die denken dat een lekkerbekje een vissoort is die echt zo heet! Terwijl ik over dit alles nadacht bleef de uitspraak ‘Biologische kip is echt twee keer zo duur als gewone kip‘ in mijn hoofd hangen. Er is dus blijkbaar een verschil tussen biologische en gewone kip. Sterker nog biologische kip is niet gewoon, het is abnormaal. Zou het niet andersom moeten zijn? Ben ik nou gek of was er niet een tijd waarin al het eten biologisch was? Voordat we zijn begonnen aan massaproductie en supermarkten was eten toch gewoon eten? Een kip was een kip en een stuk rund was koe waar geen paardenvlees doorheen was gemengd. Nu wil ik niet zeggen dat vroeger alles beter was. We hebben met behulp van moderne technologie allerlei ziektes kunnen uitbannen en er voor kunnen zorgen dat veel meer mensen te eten hebben dan vroeger. 
Toch lijkt het alsof we op dit moment met zijn allen een beetje zijn doorgedraaid op het gebied van voeding. Misschien moeten we de term biologisch gewoon afschaffen en alleen nog maar onderscheid maken tussen ‘echt‘ en ‘nep‘ eten. Dit baseren we enkel en alleen op de prijs. Bij alle producten krijgen we te zien wat de werkelijke kosten zijn geweest. Deze kosten worden daarna direct aan de consument doorberekend. Zo wordt eten overal opeens een stuk duurder. Met een beetje gelukkig kweken we zo meer bewuste consumenten. Dan heet een biologische kip misschien in de toekomst weer gewoon kip.

schrijf reactie >
voornaam
e-mail
reactie
* alle velden zijn verplicht
Vul hieronder de cijfers en letters uit het kader in (om geautomatiseerde berichten te voorkomen)

This form is generated by FormHandler

Deze site is opgezet en beheerd door de KSI Stichting. Het doel is het voeren van een discussie over thema's die centraal staan in de Routledge Sustainability Transitions boekenserie. Discussies worden gestart met blogs van redacteuren en auteurs. Webeditor is Johan Schot. Gastbloggers zijn welkom. Neem hiervoor contact op met ons. lees verder>
webshop >

Transitions to Sustainable Development

door John Grin, Jan Rotmans, Johan Schot, in collaboration with Frank Geels and Derk Loorbach

This recent study, published by Routledge, presents and combines three perspectives on transitions to a sustainable society: complexity theory, inn

ga naar boekenpagina >